Reeds in 1947 wordt in de Rotterdamse gemeenteraad gedacht over een groengordel langs de nieuwe wijken Zuidwijk en Pendrecht met daarin diverse complexen met sportvelden. Uiteindelijk krijgen we het door ons gewenste complex aan de Oldegaarde toegewezen.
Terwijl we zo aan het actievoeren en voorbereiden zijn, wordt er natuurlijk ook gewoon gesport. In 1952 is Spartaan in grootte al de derde voetbalvereniging van Rotterdam. We hebben 30 teams en volgen direct na Feijenoord(35) en Sparta(31). Vervolgens beginnen we in 1953 ook opnieuw met de Afdeling Schoolvoetbal Spartaan, aspirantenvoetbal via alle RK Lagere Scholen van Rotterdam Zuid, in samenwerking met de Broeders van St.-Louis.
Bij de senioren moet het eerste elftal in 1954 voor de tweede maal een beslissingswedstrijd spelen tegen DHZ om het kampioenschap in de Derde Klasse. Evenals in 1949 wordt in De Kuip gespeeld voor circa 20.000 toeschouwers en wederom wordt door Spartaan verloren. Uiteindelijk promoveren we in 1955 wel naar de Tweede Klasse door een versterkte promotieregeling.
De club zit in een wederopbouwperiode, waarin ook veel nieuwe initiatieven zijn. In 1955 wordt voor het eerste het nu befaamde Kamp Ahoy voor de junioren en pupillen georganiseerd in de bossen van Oosterhout.
De bieten- en aardappelvelden van boer Vaandrager worden ondertussen omgetoverd tot drie mooie voetbalvelden, maar alles aan het nieuwe complex aan de
Oldegaarde moeten de leden verder zelf doen. Uiteindelijk komen er door spaaracties en zelfwerkzaamheid mooie paden, een prachtige oprijlaan met bomen en een grote kantine met podium en bestuurskamer en daarachter de 10 kleedkamers en wasgelegenheid. Op 2 september 1956 volgt de officiële opening van ons huidige complex. Op de heuglijke dag van de ingebruikname van het nieuwe complex zijn er allerlei activiteiten en demonstraties en de velden worden ingezegend door de Bisschop van Rotterdam, Monseigneur Jansen.
Op 1 januari 1957 wordt de eerste Nieuwjaarsreceptie gehouden, inmiddels een traditie. Voor de eerste keer wordt dat jaar op Hemelvaartsdag ook het inmiddels bekende Maasstad Toernooi georganiseerd, gewonnen door RBC.
Uiteindelijk kunnen we zeggen dat we van een zeer geslaagde wederopbouw spreken als ons eerste elftal in 1958, na 19 jaar, weer eens kampioen wordt in de Tweede Klasse. De afdelingen Kegelen en Hockey zijn inmiddels opgeheven, maar de echte familievereniging Spartaan ‘20 verzorgt dan, met afdelingen Voetbal, Handbal, Zwemmen, Turnen, Atletiek, Judo, Tennis en Wandelen sporten voor het gehele gezin en heeft ruim 2000 leden!
De jaren zestig beginnen spectaculair als in 1961 Spartaan 1 t/m 4 kampioen worden! Het 1e elftal promoveert naar de Eerste Klasse. We gaan gewoon door met vernieuwen en in 1961 wordt ook onze overdekte tribune afgeleverd, gebouwd en betaald door eigen leden. Spartaan doet het goed en heeft diverse spelers in het Nederlands Amateurelftal.
Door die goede naam wordt ons eerste elftal door Feijenoord uitgenodigd in de Kuip als tegenstander een wedstrijd te spelen ter voorbereiding op hun Europa Cup wedstrijd tegen Servette. Het wordt 10-0.
Sportief gezien volgt in 1964 helaas de degradatie naar de zo vertrouwde Tweede Klasse en men onderkent de noodzaak om langzaamaan een verdere verjonging door te voeren. Voor de toekomst lijkt die verjonging verzekerd als de officiële KNVB aspirantencompetitie begint. Het schoolvoetbal komt daardoor ten einde en Spartaan kan direct 11 D-elftallen inschrijven. In 1966 wordt de grens van 200 aspiranten dan ook overschreden. Daarnaast hebben we inmiddels 20 seniorelftallen (!) en 20 juniorelftallen. Omdat de accommodatie niet meer aan de eisen van de tijd voldoet, begint een spaaractie om geld voor de renovatie te verkrijgen. De actie 100×100 is de voorloper van de bekende Club van Honderd, inmiddels Club van Vijftig. De laatste maanden van het seizoen 1969-1970 staan al in de geest van het 50-jarig jubileum.