De ‘revival’ van de jeugdafdeling, zowel in omvang als prestatief, is hét kenmerk van de jaren negentig. Waar het seizoen 1990/1991 nog wordt gestart met totaal 20 jeugdteams, is dat in 1998 een volslagen ander beeld geworden: 37 teams. De grote toename van jeugd van vooral allochtone afkomst in Rotterdam-Zuid betekent tegelijk een forse ‘verkleuring’ van de vereniging. De groei vormt in die tijd hét argument om bij de gemeentelijke instanties aan te dringen op uitbreiding van de veldencapaciteit. Iets dat jaren later in het kader van de vernieuwing van het Zuiderpark ook gestalte krijgt.
Nieuw, of eigenlijk ook een beetje oud maar wel tot genoegen van velen, is de terugkeer naar het historische zwarte shirt met witte boord: het 1e elftal gaat er in 1996 weer in spelen.
De opleiding in de jeugdafdeling wordt stap voor stap geprofessionaliseerd. Door de club zelf opgeleide trainers spelen hierbij de hoofdrol, iets waar de vereniging door buitenstaanders steeds om wordt geroemd en dat leidt tot grote sportieve successen. A1, A2, B1, B2, C1, C2 en D1 bereiken de landelijke divisies. Scouts van BVO’s ontdekken de Oldegaarde en veel talenten stromen uit naar het begin van een mogelijke profcarrière. De aanwezigheid van vele scouts van BVO’s heeft negatieve maar 
ook positieve en lucratieve kanten voor de vereniging. In 2002 wordt er een samenwerkingsovereenkomst met Feyenoord gesloten, in 2009 wordt die ingeruild voor een steviger meerjarige verbintenis met Sparta. Intussen doen diverse eerdere Spartaan-talenten het goed bij verschillende BVO’s. (o.a. Bruno Martins Indi, Jetro Willems, Luc Castaignos, Anwar El Ghazi). Het levert onze vereniging soms aardige vergoedingsbedragen op bij transfers of voor de ooit genoten opleidingsjaren. Diverse jeugdteams stoten ook echt door naar de top. A1, B1, C1 en D1 bereiken alle de landelijke eerste divisie, B1 speelt zelfs 10 seizoenen op dit niveau.
De prestaties van het 1e elftal lijken begin jaren negentig nog gelijk op te gaan met de ontwikkelingen in de jeugd. In 1990 wordt de districtsbeker gewonnen en mag zelfs worden deelgenomen aan de ‘grote KNVB-beker’ (0-4 verlies in de eerste ronde tegen FC Eindhoven). Nota bene in het jubileumjaar 1995 gaat het volledig mis: na 43 jaar en voor het eerst in de na-oorlogse periode volgt degradatie naar de Derde Klasse. En een jaar later wordt ternauwernood afdaling naar zelfs de Vierde Klasse voorkomen. In 1997 wordt de weg omhoog weer ingeslagen met een promotie, in 1999 volgt opnieuw de gang naar de Derde Klasse, in 2000 weer hersteld met terugkeer naar de Tweede Klasse. Aan het 1e elftal blijft de schijnbaar eeuwige status van Tweedeklasser kleven. Sterker nog, in 2008 is er, met de minst gepasseerde defensie maar dus ook de slechtst scorende aanvalslinie, opnieuw een degradatie. Dat we op Derde Klasse niveau beslist niet thuis horen, wordt bewezen: in 2010 wordt weer het kampioenschap gevierd. In de daaropvolgende seizoenen lijkt de stap hogerop een kwestie van tijd maar worden enkele grote kansen erop steeds op het laatste moment verspeeld. Al met al is Spartaan’20-1 welbeschouwd na al die jaren sportief nog steeds geen stap verder. De ambities reiken duidelijk hoger, vooral omdat onze jeugdopleiding als uitstekend bekend staat.
Het letterlijke bouwen staat niet stil in de laatste 25 jaar, integendeel. Eind 1990 wordt een prachtige nieuwe kantine en kleedaccommodatie in gebruik genomen. De ingrijpende vernieuwing van het omliggende Zuiderpark start in 2002 en levert Spartaan allereerst een vernieuwing van de dan al 16 jaar oude kunstgrasmat op het derde veld op. In 2005 wordt het oude hoofdveld gedraaid en ernaast komt een veld-4. Tevens wordt een nieuwe overdekte tribune geplaatst. Sluitstuk van de op de toekomst van onze vereniging gerichte accommodatievernieuwing is de nieuwbouw van kantine en extra kleedkamers in combinatie met de vestiging van een sportschool. Dit alles wordt in 2012 geopend en tenslotte wordt het gras op het hoofdveld in 2014 vervangen door een moderne kunstgrasmat.
Bestuurlijke vernieuwing krijgt in 1995 gezicht bij het afscheid van Frans van den Eijnden na 24 jaar als voorzitter. Ed Goverde neemt het stokje van hem over. In 75 jaar tijd hebben we 3 grote voorzitters gehad die bijna 25 jaar bleven zitten, maar die tijd lijkt voorgoed voorbij: Ed blijft 8 jaar aan het roer, in 2003 treedt Frans de Wit aan en Dik van Zevenhuijzen is de preses van 2009 tot 2015. De 32-jarige Leandro Lopes treedt in september 2015 aan als jong nieuw gezicht dat de club gaat leiden richting het 100-jarig bestaan.
Opmerkelijke feiten die tenslotte niet onvermeld mogen blijven. Spartaan’20 is de eerste vereniging die ruimte geeft aan het project Schoolsportvereniging waarmee in 2005 wordt begonnen in Katendrecht. Tien jaar later zijn vijf teams op die manier aan de vereniging verbonden én is het concept stedelijk en landelijk uitgegroeid tot een groot succes. Prestigieus is zeker ook te noemen het winnen van de Rotterdamse Vrijwilligersprijs in 2004. En in datzelfde jaar start ook een Buitenschoolse Opvang op ons terrein, als onderdeel van de visie dat een sportaccommodatie breder maatschappelijk kan worden benut. Ons kunstgrasveld wordt dan al decennia ook gebruikt door de jeugd uit omliggende wijken, iets waar de poorten ook voor open blijven op weg naar 2020 !
