Voor de winterbreak was hij zeker een van de sterkhouders op het middenveld. In het tweede gedeelte van de competitie loopt het, net als met de hele ploeg, net even wat minder soepeltjes. Ilias Chouaibi vertelt graag over zijn ervaringen in zijn eerste jaar in Spartaan’20 1. We spraken hem na de laatste training voorafgaand aan de wedstrijd tegen RVVH (afgelopen zaterdag).
Ilias Chouaibi is 31 jaar, getrouwd en heeft twee kinderen, een tweeling van 3 jaar. Hij is opgegroeid in Rotterdam-Noord en speelde in de jeugd eerst even bij Xerxes en daarna tot de B1 bij Leonidas. Hij wilde hogerop, maakte eerst de overstap naar Spartaan’20 B1 en daarna volgden de profclubs RKC en RBC. Een echte doorbraak bij de profs kwam er niet, op zijn 22e ging Ilias terug naar Leonidas en daar maakte hij in zeven seizoenen alle successen mee die de katholieke club van Noord toen beleefde. Toen Leonidas twee jaar geleden ophield te bestaan, wilde Ilias niet meer naar ‘de zondag’, want anders had hij zich wellicht toen al gemeld aan de Oldegaarde.
Hij zocht op zaterdag eerst het Vlaardingse CION op en snel daarna Neptunus-Schiebroek. Door ‘gedoe’ kwam er snel een eind aan die verbintenis en dreigde Ilias helemaal te stoppen met voetbal. Maar toen onze club vorig jaar de switch naar de zaterdag maakte, ging Ilias graag in op het verzoek om terug te komen bij de club waar hij ooit een heel mooi jeugd-jaar had.
Wat waren je verwachtingen? Eerlijk gezegd: ik had me voorgenomen het allemaal maar eens op me af te laten komen. Ik had namelijk al langere tijd niet meer een wedstrijd gespeeld en moest eerst zelf maar eens fit worden. Ik kende bovendien buiten de trainer en Diego Liefden, met wie ik jaren in Leonidas speelde, niemand. Wel wist ik dat ik mogelijk vooral ervaring zou kunnen inbrengen in de groep.
Toch was je snel gewend en zeker van een plek? Dat klopt. Al in de voorbereiding bleek ik goed in de groep te passen, ik vond het echt een warm bad hoe ik werd verwelkomd, in een zeer jeugdige groep die er voor open staat om te leren. Bovendien was ik snel weer fit.
Voor de winter prachtige resultaten, na de winter is het allemaal wat wisselvalliger. Heb jij een verklaring? Tja, in de eerste periode speelden we meestal goed en zat het daarnaast op belangrijke momenten even mee. De maand ‘break’ kwam ons als goed draaiend team eigenlijk slecht uit. Daar bovenop waren er ineens nogal wat ernstige blessuregevallen. Niks ten nadele van andere spelers, maar veel noodzakelijke wisselingen in het elftal maken het wat minder stabiel. Ook ik zelf presteer gewoon iets minder.
Zie je nog kansen deze competitie (de vraag was voor RVVH thuis)? We moeten realistisch zijn, de titel is te ver weg. Maar top-3 is nog steeds mogelijk en daar gaan we natuurlijk alles voor geven. Daarnaast is het leuk dat we ver zijn gekomen in de beker en zou het mooi zijn als we die kwartfinale ook nog weten door te komen!
Je hebt toegezegd bij Spartaan’20 te blijven, wat verwacht je van volgend seizoen? Ik vind dat er echt veel potentie zit in de club. Zoals ik al zei, zijn de jongere jongens bij Spartaan’20 altijd leergierig. Met nog wat extra ervaring erbij, zoals mijn maatje Issam el Hank die van XerxesDZB overkomt, kunnen we echt voor de prijzen meedoen.
Tenslotte, wat vind je van onze club? Een mooie club, een gevestigde naam in Rotterdam én daarbuiten, met echt meelevende mensen en een betrokken bestuur. En ik geef graag een pluim aan de technische staf die zorgt dat er een hecht team staat. Tenslotte nogmaals: de credits voor al mijn, meest jongere, medespelers die er natuurlijk ook voor zorgen dat ik het hier naar mijn zin heb.
Ilias Chouaibi, met een pupil van de week na een wedstrijd
