30 november 1930 – 17 juli 2015 FRANS VAN DEN EIJNDEN
Een groot ‘Spartaan’ is heengegaan. Onze ere-voorzitter Frans van den Eijnden mogen wij bestempelen als een van ‘de grote drie’ in de geschiedenis van onze vereniging. Na Dirk Recourt en Bas van Dongen was Frans de derde letterlijk en figuurlijk grote man die de club leidde. Liefst 24 jaar, van 1971 tot 1995 was hij de gedreven en charismatische leidsman. In het jubileumboek van 1995 staat het hoofdstuk onder de titel ‘Modernisering en integratie’, waarin op treffende wijze is beschreven hoe onder leiding van Frans de club groot werd in de moderne tijd. De mooiste sportieve prestaties, met hoofdklasse en bekerwinst, de hernieuwde groei en de fantastische vernieuwing van de accommodatie met grotendeels eigen middelen. Verdiensten die Frans op zijn conto mag schrijven en waarop de vereniging ook de intussen twintig jaar erna heeft kunnen voortbouwen.
De familie verliest de geweldige echtgenoot, (schoon)vader en opa, de vereniging verliest een van de grootsten in zijn historie. Wij wensen Mien, kinderen en kleinkinderen alle sterkte om het verdriet te kunnen verwerken. We wensen onszelf als vereniging de spirit om in de geest van Frans door te gaan met wat ook zijn levenswerk als vrijwilliger was.
De uitvaartdienst wordt gehouden donderdag 23 juli om 13.30 uur in Parochiekerk De Emmausgangers, Bandeloodijk 320 (hoek Reyerdijk) te Rotterdam IJsselmonde.
Aansluitend zal om 15.30 uur de crematieplechtigheid plaatsvinden in de aula van crematorium Rotterdam, Maetelinckweg 101 te Rotterdam Zuid.
Na de plechtigheid is er gelegenheid tot condoleren.
Correspondentieadres:
Mastenbroek Uitvaartverzorging
t.a.v. familie van den Eijnden
Eerste Barendrechtseweg 180-b
2992 BS Barendrecht
Frans van den Eijnden, is van 1971 tot 1995 voorzitter van Spartaan ’20 en daarmee een van de drie langstzittende voorzitters in het bijna 95-jarig bestaan van onze club.
Frans wordt op 22 oktober 1943, onder lidnummer 809, als 12-jarige ingeschreven als lid van Spartaan ‘20 Afdeling Voetbal. Na het doorlopen van de jeugdelftallen, komt Frans in de senioren terecht, waar hij vele jaren de bezielende aanvoerder is van het tweede elftal. Ook volgt menig uitstapje naar het eerste elftal want Frans, “Moos” voor zijn medespelers, heeft wel de ambitie zo hoog mogelijk te voetballen.
Reeds op 15 juli 1959 wordt Frans lid van het bestuur en hij zal dat in eerste instantie blijven tot 1966, als drukke werkzaamheden hem dwingen bij Spartaan een stapje terug te doen. In die periode is hij echter nog zeer actief geweest en heeft hij een aardige inkijk gekregen in de bestuursstructuur van de vereniging. Hij is achtereenvolgens en soms gelijktijdig lid van de redactiecommissie, pers- en propagandacommissie, 1e en 2e secretaris, vicevoorzitter, gedelegeerde seniorvoetbal en ook nog even juniorsecretaris. Naast al die functies houdt Frans, natuurlijk samen met echtgenote Mien, ook van de gezelligheid van het verenigingsleven. Hij geniet volop van een gezellig praatje en een grap en is zelf de gangmaker van menig feestje. Ook de rol van Prins Carnaval op de Spartaanse carnavalsavonden is hem op het lijf geschreven!
Voor zijn 25-jarig lidmaatschap wordt bij Frans op 1 januari 1968 de Gouden S opgespeld tijdens zijn verblijf in het St. Clara Ziekenhuis. Ruim 2 jaar later, op 22 augustus 1970 vragen enkele bestuursleden tijdens een van de vele feestactiviteiten van het 50-jarig bestaan aan Frans of hij even meegaat naar de “grote kleedkamer”. Daar wordt hem gevraagd of hij de voorzittershamer wil overnemen van Bas van Dongen en Frans stemt daar in toe, waarna hij tijdens de Algemene Ledenvergadering van 17 juni 1971 officieel wordt gekozen en de voorzittershamer overhandigd krijgt.
Zonder het dan zelf nog te weten, begint Frans aan een 25 jaar durend voorzitterschap, waarop hij achteraf terug kan kijken als een periode van modernisering van de vereniging zonder dat deze zijn ware identiteit verliest. Naast het presteren op diverse niveaus staat nog steeds het handhaven van normen en waarden en het bieden van mogelijkheden om zich te ontplooien bovenaan. Bovendien zijn we als vereniging niet stil blijven staan, maar meegegroeid met de ontwikkelingen in de samenleving. Frans onderstreept dat altijd in zijn jaarlijkse Nieuwjaarstoespraken, die wereldberoemd zijn in Rotterdam en omgeving. Steevast vraagt hij aandacht voor de conflicten in de wereld en de zwakkeren in de maatschappij. Daarnaast wordt begin jaren ’70 ook een begin gemaakt met het zaalvoetbal en damesvoetbal.
Gedurende die voorzittersjaren is Frans ook nog lid van andere bestuursorganisaties, zoals de Rotterdamse Raad voor Lichamelijke Opvoeding, Sport & Recreatie en de Commissie NKS Voetbal, afdeling Rotterdam. Daarnaast is Frans bestuurlijk ook zeer actief in het havengebeuren en in allerlei maatschappelijke organisaties. Veel van die contacten kan Frans goed gebruiken om ook de belangen van zijn club Spartaan zo goed mogelijk te behartigen. Het aantal door Frans aangebrachte adverteerders en sponsors is niet te tellen en het halve hoofdveld is na zijn voorzittersperiode omringd met reclameborden van door hem benaderde bedrijven. Al die reclameborden kan Frans tijdens de thuiswedstrijden goed bekijken, want als een man van bezieling en emotie betaamt, is het hem onmogelijk om tijdens een wedstrijd van ons 1e elftal stil te blijven staan. Men ziet Frans de gehele wedstrijd rond het veld lopen! Diezelfde emotie en bezieling hebben velen van ons ook ondervonden op blije of droevige momenten. Frans toont dan zijn betrokkenheid en neemt ook vaak de taak op zich om een toespraak te houden namens Spartaan ’20 wanneer een van de oudere leden of donateurs van ons heengaat.
Op 3 september 1980 besluit de Ledenvergadering van Spartaan dat Frans voor al die tomeloze inzet voor zijn club in aanmerking komt voor de bijzondere onderscheiding: Lid van Verdiensten en de daarbij behorende speld wordt hem uitgereikt op 1 januari 1981 tijdens de traditionele Nieuwjaarsreceptie. In augustus 1989 wordt Frans, vanwege zijn 42-jarige loopbaan in de haven en zijn maatschappelijke functies zelfs benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau.
In 1987 gaat het niet echt geweldig binnen de club en Frans voelt zich daar toch ook verantwoordelijk voor. Hij overweegt, mede om persoonlijke redenen, zelfs af te treden, maar het uitspreken van veel vertrouwen brengt hem gelukkig op andere gedachten en hij besluit ook het jaar daarop nog aan te blijven. Het worden er nog acht! Hij maakt als voorzitter nog enige gedenkwaardige gebeurtenissen mee. Het 1e elftal bereikt met onbetaalde en grotendeels eigen jongens de Hoofdklasse, het eerste kunstgrasveld van Nederland wordt door ons in gebruik genomen en de oude accommodatie wordt vervangen door een compleet nieuwe kantine met kleedkamers.
Uiteindelijk komt in de loop van 1994 dan toch het moment dat Frans van den Eijnden vindt dat het tijd wordt om de leiding van de club over te dragen aan de jongere generatie. Voetballend had hij het stokje al veel eerder doorgegeven aan zijn voetballende zoons Louis, Rob en Marcel. Frans verkeert bestuurlijk al jaren in het gezelschap van enige jongelingen in het bestuur, die in de jaren daarvoor ook veel ervaring hebben opgedaan. Ed Goverde wordt zijn opvolger en die past in de traditie van Spartaan met zijn aandacht voor de jeugd en de sociale functie van een sportvereniging. Frans, met aan zijde echtgenote Mien die hem altijd gesteund heeft en zijn kinderen, wordt op feestelijke wijze uitgewuifd met zelfs een op zijn vertrek geïnspireerde tekst van “Eenmaal Veteraan”, uitgevoerd door spelers die tieners waren toen Frans tot het bestuur toetrad en die inmiddels in een veteranenteam voetballen. Frans was zeer gelukkig met de continuïteit binnen zijn club!
Begin 1995 is al besloten een jeugdtoernooi naar Frans te vernoemen, in navolging van zijn voorgangers Dirk Recourt en Bas van Dongen en op 13 mei 1995 wordt voor de eerste maal het Frans van den Eijnden Toernooi georganiseerd. Ieder jaar reikt Frans zelf de prijzen uit. Dit toernooi wordt voor het eerst gespeeld op 13 mei 1995, als toernooi voor landelijke B-jeugd. Een aantal jaren geleden werd de landelijke B-jeugd onderdeel van het Maasstadtoernooi en verandert het Frans van den Eijnden Toernooi in een evenement voor de allerjongste talenten, de E1- en F1-teams.
Hij zal op al die treurige en heuglijke momenten gemist worden. Frans, bedankt voor alles!
