In aflevering zeven van deze serie stellen we aan u voor en laten we aan het woord twee trainers die weliswaar niet met de top-talenten werken, maar evengoed iets willen en kunnen bereiken met de ontwikkeling van hun groep, de trainers van JO15-5 en JO15-6.
Cetin Yilmaz, trainer van JO15-5
Cetin is 38, van Turkse komaf en kwam als baby al naar ons land. Met voetbal begon hij als kind bij DHZ, ging naar Zwart-Wit’28 (niet meer bestaand, maar ooit onze buurman en rivaal met de jeugd) en turnde daar om tot keeper waarmee hij de B1 haalde. Vanwege zijn werk stopte hij al voordat hij senior werd. Een aantal jaren terug wilde hij toch graag weer actief worden in het voetbal en werd hij trainer bij sv Besiktas. Hij deed er vijf jaar de jeugd en behaalde het diploma Jeugdvoetbaltrainer.
Hoe ben jij bij Spartaan’20 gekomen?
“Ik zag op TrainersSite.nl de oproep van Spartaan’20 voor trainers voor de JO15, werd uitgenodigd om te komen praten en dat klikte. Ik heb het JVT-diploma en hoop de kans te krijgen me hier verder te ontwikkelen als trainer.
Wat verwacht je te bereiken met je groep en wat is jouw aanpak?
“Mijn prestatiedoel met deze spelersgroep is in de top-3 mee te doen. Er zitten enkele spelers bij die naar een hoger niveau kunnen als ze goed hun best doen. Mijn aanpak is vooral gericht op spelers te leren sneller te handelen en in het veld er voor te blijven gaan.”
Hoe ben jij als trainer voor, tijdens en na de wedstrijd?
“Ik schreeuw nooit en zeg ook niet heel veel, want de meeste jongens zijn in de wedstrijd zo gefocust dat ze toch weinig horen. Ik praat juist vooral in de rust én na afloop in de kleedkamer. Heb het er dan over wat beter kan, wat ze van de wedstrijd hebben geleerd. En ik probeer vooral ook gezellig te zijn, maar ben uiteraard streng als dat nodig is.”
De beste club, de beste speler?
“Ik durf het hier alleen zachtjes te zeggen… Ajax. Verder is in Turkije Galatasaray mijn club. Als speler vind ik Christiano Ronaldo geweldig.”
Heb je verder nog een boodschap voor de lezers?
“Mijn motto voor iedereen is: rustig doen, geen stress. En heb je vragen of een probleem? Ga altijd praten met de mensen die er over gaan.”
Urvelson (Tebo) Angila, trainer van JO15-6
Tebo, want zo wordt hij door iedereen genoemd, is 23 jaar. Als 16-jarige kwam hij samen met zijn buurjongen (en vriendje van jongsaf) Selfried Hooi (nu een van onze scheidsrechters) van Curacao naar Nederland. Zijn vader zag hier meer kansen voor hem voor studie en werk. Tebo voetbalde een jaartje in onze A3. Dankzij Selfried werd hij dit seizoen ’toevallig’ weer actief op Spartaan: hij kwam kijken naar zijn vriend, die als scheidsrechter op het Maasstadtoernooi mocht aantreden. Toen er een assistent-scheids te weinig bleek te zijn, viel Tebo in langs de lijn. En van het een kwam het ander: Tebo wilde best iets blijvends doen in de club en ging positief in op de vraag of hij JO15-6 zou willen coachen. Een trainersopleiding heeft hij (nog) niet, maar hij bereidt zich altijd serieus voor: hij haalt informatie over trainingsvormen onder andere van YouTube.
Een team zoals JO15-6 bestaat niet uit de grootste talenten; wat is jouw doel om met hen bereiken?
“Ik wil ze wat meer techniek bijbrengen, ook leren niet bang te zijn in duels. Als ze allemaal serieus komen trainen, kunnen veel spelers best doorgroeien naar een beter niveau. Trouw komen trainen, daar moet ik ze wel steeds op aanspreken. Ik zeg steeds: we zijn geen eenlingen maar een team en dat worden we als iedereen ook komt trainen.”
Wat is jouw karakter als coach, hoe ga je met de jongens om?
“Ik ben serieus, kan streng zijn en vraag discipline. Maar lachen hoort er ook bij. Verder is voor mij iedereen hetzelfde, of je nu goed bent of wat minder. Wij zijn met elkáár een ster, zeg ik dan.”
Heb je een favoriete club?
“Barcelona. De techniek en het samenspel van het hele team vind ik geweldig om te zien.”
Waar gaat JO15-6 eindigen in de competitie?
“We hebben nu drie wedstrijden gespeeld en met grote cijfers gewonnen. Bovenin dus, misschien wel kampioen straks.”
