Er zijn van die wedstrijden waar je als verslagschrijver het liefst niet bij had willen zijn. Je wilt het liefst schrijven over leuke momenten, knappe acties en excellerende spelers. Niets van dat alles. Ongetwijfeld zullen de spelers van IJVV De Zwervers met een goed gemoed na afloop de kleedkamer hebben opgezocht om vervolgens met een drankje in de kantine het verloren vocht na een vooral warm middagje aan te vullen. Spartaan’20 zal ongetwijfeld ook het nodige hebben genuttigd al was het maar om het verdriet te verdrinken.
Aan de wedstrijd zullen we niet veel woorden vuil maken. Een met name zeer matig Spartaan’20 reeg de fouten en blunders aaneen. IJVV De Zwervers hoefde maar weinig te doen, want men kreeg de kansen in de schoot geworpen. Drie grote fouten in de 6e, 40e en 45e minuut in de eerste helft leverden Yannick Esajas drie kansen en evenzovele doelpunten op. De enige Spartaan’20- aanvaller die wat gevaar kon stichten en daar wel wat waardering voor verdiende, was Rusendel Bernardina. Maar toen hij in de rust geblesseerd in de kleedkamer achterbleef en ook nog eens IJVV De Zwervers zich ook niet wilde inspannen, stonden de toeschouwers in deze warme middag te kijken naar “geen wedstrijd” tussen een armetierig Spartaan’20 en een lijzig IJVV De Zwervers. Het geheel stond onder leiding van de prima arbiter Van Lith, wat mij betreft het enige lichtpuntje deze middag.
Rien van Gruijthuijsen
