Ziekte van uw beider verslaggevers betekende vier zondagen geen wedstrijdverslag. En toevallig: liefst vier nederlagen achtereen, waarmee de degradatiestreep ineens heel dichtbij kwam… Hoe zouden de Spartanen zich van deze slechte serie gaan herstellen nu uitgerekend nummer laatst Rood Wit Willebrord op bezoek kwam? Het leek een uitgelezen kans om het vertrouwen op te poetsen, maar het pakte toch anders uit.
De start kon voor de Spartanen niet slechter. Binnen drie minuten lag de 0-1 erin. Verdedigend zwak op onze rechterkant, werd de bal achter de linies gelegd. Centrale man Shelton Wijngaarde herstelde het nog met zijn snelheid maar verspeelde vervolgens knullig de bal en de Rood Wit-spits rondde goed af: 0-1.
Er volgde een slechte eerste helft, met een afwachtend Rood Wit en een machteloos Spartaan’20 dat in een veel te lage versnelling speelde en nauwelijks iets creëerde. Tweemaal werd hoopvol richting de arbiter gekeken, toen eerst Dion Hooi in de zestien neer ging en even later Osman Tozlu tegen de grond werd gewerkt. Beide malen geen fluitsignaal en dus geen kans op de gelijkmaker. Het enige wat verder vermeldenswaard was: twee individuele acties van Xavier Akinrinbola, waarbij eerst de keeper redde met de voet en zijn tweede poging naast ging.
Na rust hetzelfde beeld: Spartaan’20 dat min of meer wanhopig aanviel zonder tot echt grote kansen te komen en een afwachtend Rood Wit dat scherp loerde op de uitbraak voor de 0-2. Een vervelende tweede helft ook, want het aantal overtredingen van twee kanten was niet te tellen. Het spel lag vaak stil en dat kwam de wedstrijd natuurlijk niet ten goede. Routinier Marwin Richard, sinds vorige week in de ploeg, was eenmaal dichtbij de gelijkmaker, maar hij werkte de bal tegen de doelman aan en in de rebound zelf over de achterlijn.
Toen bijna iedere Spartaan-getrouwe zich leek te verzoenen met de vijfde achtereenvolgende nederlaag viel de gelijkmaker toch nog. Xavier Akinrinbola zette in de 88e minuut nog een keertje aan voor een individuele actie, sneed vanaf rechts fraai naar binnen en kogelde de bal met links in de bovenhoek: 1-1. Spartaan’20 wilde hierna meer, voerde nog eenmaal de druk op, maar tot grote kansen leidde het niet meer in de (te weinig bijgetelde) extra tijd.
Een punt was het maximaal haalbare vandaag. De concurrenten onderin verloren, dus na afloop was er eigenlijk best nog een zekere tevredenheid. Maar wel in het besef dat het volgende week bij DOSKO uit echt beter moet…
