Soms scoor je te vaak en te veel. Het is ook nooit goed. Na het vierde doelpunt beginnen de cheerleaders-die-er-verstand-van-hebben te mopperen: “Te laag ingezet, zo kunnen de jongens geen weerstand kweken!” De cheerleaders zijn vooral idolaat van hun eigen speler en doen bij elk doelpunt een wave. Twaalf dus. Een ware langs-de-lijn-workout.
Het was trouwens een bijzonder mooi doelpunt, dat kanteldoelpunt: Ambroos scoorde vanuit het midden, van ontiegelijk ver dus – man! Wat is zo’n veld groot! – en dan toch raak! Wave! Marcus is sowieso altijd dicht bij het goal; hij scoort een paar keer en geeft onmisbare assists. Zijn vader zorgt dat dit de verslaggever beslist niet ontgaat.
Net schaken
Jeremiah doet ook een paar keer goalie goalie en Ambroos en André maken een dansje na elk doelpunt. Geen radslag, dat mag niet van Ferry. Een begrijpelijk verbod: te lang op je kop is niet goed voor je hersencellen, en ‘Nadenken! Nu wél nadenken!’ is juist een vaak gebezigde aanmoedigingskreet van de trainer. Evenals de oneliners: ‘INspelen! INspelen!’ Plus: ‘UIThalen! UIThalen!’ Het is net schaken, voetbal. Of showballet, zo vlak na een goal.
Solide: check
Gelukkig ziet iedereen het bewijs op het veld: de collectieve hersenpan van JO11 is sterk en solide. Ruimtelijk inzicht: check. Aardig zijn voor de tegenstander: check. Ontiegelijk vét graag willen winnen: check. Zo houden? Dan niet teveel kopballen; dat je daar breinpunten mee inlevert is al wetenschappelijk bewezen. Maar dit terzijde.
Mascottes
De mascottes van dienst, Marcus’ broertjes, moedigen de spelers vooral in fysieke zin aan: Lewis draagt een T-shirt met de tekst Happy Hunter, en op Dominic uitermate kietelbare buik prijkt Run DMC. En dus rennen ze, en dus jagen ze de DRL’ers flink op. De enige die niks hoeft te doen is de coolste keeper van Zuid, Thomas. Al ver vóór het tiende (of het elfde..?) doelpunt – van Jeremiah, paaltje, netje, appeltje, eitje, kat in ’t bakkie – sijpelt de fut er bij DRL een beetje uit. Heel invoelbaar; zo beteuterd hebben de Spartaners er vorig seizoen ook wel eens bij gestaan.
Een-tweetje
Het laatste goal is een een-tweetje van Marcus en André. Wie nu precies scoort is niet te zien, althans niet voor een cheerleader-die-er-geen-verstand-van-heeft. Bovendien moet die tegen de zon inkijken; het is uitbundig mooi herfstweer en dus mis je als verslaggever af en toe een detail. Wave! Koek! Zopie! Volgende week weer!
