Een moeizame oefenperiode inclusief drie bekerwedstrijden waarin slechts één punt werd behaald. Met dit gegeven waren de verwachtingen aan Spartaanse kant niet hoog gespannen voor het eerste competitietreffen. De praktijk bleek een stuk vriendelijker. Tegen tegenstander SCO’63 was in het eerste kwart van de wedstrijd zelfs sprake van een overwicht en dat leidde al na 7 minuten tot de 1-0 van de voet van Ruben Silva Lopzez, die de SCO-doelman fraai uitkapte. Even later had het zelfs 2-0 kunnen zijn, toen Silva Lopez de bal prima terug legde op Shayndro Ramos die echter te veel tijd nodig had voor een schot. Nog weer dichterbij een tweede goal was wederom Silva Lopez, maar hij raakte met een fraai schot de lat.
Halverwege de eerste helft begon het spelbeeld te kantelen en bleek SCO aardig te kunnen voetballen. Eerst werden nog twee fraaie kansen gemist, maar tien minuten voor de pauze viel de verdiende 1-1 door Tom Klaasen, overigens na verdedigend geklungel aan Spartaan’20-kant. De treffer schudde de thuisploeg kennelijk weer wakker. Opnieuw stond de uitblinker van de eerste helft aan de basis van de 2-1: een prima actie van Ruben Silva Lopez bood Carion Fermina een niet te missen intikker.
Ook in de tweede helft een gelijk opgaand beeld, maar de grotere kansen waren nu echt voor de Spijkenissers. Zeker die in de 51e minuut, toen de bal op de stip ging. Maar Spartaan’20-doelman Marcel van Meenen stopte op fraaie wijze de inzet van Wesley Sturrus. SCO drong echter verder aan en op driekwart van de wedstrijd viel de 2-2 door Leroy van Oosten die op fraaie wijze een vrije trap met het hoofd verlengde. Even later was het zelfs 2-3: Wesley Sturrus maakte zijn gemiste penalty goed en lobde de bal over de nu kansloze Van Meenen. Spartaan’20 rechtte nog eens de rug. Een vrije trap werd vanaf de zijkant ‘de zestien’ ingeslingerd. Omdat alle Spijkenisser verdedigers bleven staan, was het voor een van de vrijlopende Spartanen een koud kunstje: Denzel Gefferie zorgde voor de 3-3.
In de slotfase nog mogelijkheden aan beide kanten, maar meer doelpunten vielen er niet. Alle betrokkenen in het veld en de toeschouwers van beide kanten konden leven met de puntendeling en die laatsten hadden bovendien een leuke pot gezien.
