In een slechte wedstrijd hebben Delft en Spartaan’20 de punten gedeeld. Eigenlijk zouden we het bij deze mededeling kunnen laten, want zelden heeft onze verslaggever zo’n slechte 1e klasse wedstrijd gezien. Natuurlijk kun je wat argumenten noemen waarom het zo erbarmelijk was: zoals de valse wind, het matige veld, het gebrek aan kwaliteit bij Delft en de vele ontbrekende spelers aan Spartaan’20 kant. Maar het mag toch niet zo zijn dat het aantal geslaagde combinaties aan beide zijden maar op de vingers van één hand te tellen waren.
In de eerste helft stelde Delft zich aanvankelijk wat afwachtend op. Maar toen de Delvenaren en Delftenaren er achter waren dat de Spartanen door de zeer matige aanvallende vleugelbezetting en een rammelende middenveld bezetting absoluut geen potten konden breken, trachtten zij ook eens een aanval op te zetten.
In de negende minuut verscheen na een gelukkige kaats plotseling de Delftse spits Souhail El Bojaddaini vrij voor Alihan Ulusoy. De slappe inzet kon vervolgens redelijk gemakkelijk door de Spartaan’20-goalie tot hoekschop worden verwerkt. Kort daarvoor had Klaas van Balen, de keeper van Delft, al de mogelijkheid gekregen zijn capaciteiten te tonen door een knal van Soufian Charraoui tot hoekschop te verwerken. In de 35e minuut een weifelend uitkomende keeper Alihan Ulusoy, waardoor deze min of meer in botsing kwam met spits Archer Kronstadt, die per ongeluk de bal op zijn hoofd kreeg die met een boog 16 meter verderop tot verdriet van Ulusoy in het doel verdween: 1-0. Een slapstick doelpunt dat paste in het beeld van de wedstrijd.
In de tweede helft een hard werkend Spartaan’20 dat nu in een hoger tempo fouten opeen stapelde maar toch ook Delft ver terugdrong. Dat de gelijkmaker hoe dan ook niet kon uitblijven, was wel duidelijk. Ook aan die goal ging echter een forse fout van ditmaal keeper Klaas vooraf. Een van de weinige voorzetten die deze keer wel de eerste paal haalde, werd door Klaas wel gevangen maar hij liet de bal vervolgens uit zijn handen glippen voor de voeten van Souffian Charraoui. En dat moet je dus niet doen: 1-1. Spartaan’20 bleef drukken en Delft kwam in nood. Spartaan’20 bleef volharden in geklungel, want zo mag je het missen van onder andere de kans die invaller Michel Margaretha voor een leeg doel kreeg toch wel noemen. Dat was de belangrijkste oorzaak dat Spartaan’20 met één winstpunt en twee verliespunten naar huis kon gaan en Delft het behalen van een winstpuntje kon gaan vieren.
