De inzet was in orde, maar het spel was te onverzorgd om het tegenstander Leonidas erg lastig te maken. Het verhaal van de (gemaakte en afgekeurde) doelpunten was bijzonder, waarbij Spartaan’20 zich het meest tekort gedaan mocht voelen.
De beginfase was voor Leonidas, tot vanmiddag nog puntloos onderaan. Echte kansen leverde dat niet op en na een kwartiertje namen de Spartanen het initiatief over. Maar ook voor de onzen bleven de echte kansen uit. Toen iedereen al aan 0-0 bij rust begon te denken, vielen er plots nog twee treffers te noteren, die beide feitelijk niet hadden mogen tellen. Soufian Bouchnafa verspeelde de bal op het middenveld maar werd hierbij wel tegen de kuit getikt. Tot ieders verbazing floot de arbiter niet en Char Pines van Leonidas besloot toen maar van dertig meter op het doel te schieten. Waar velen misschien een bal ‘uit’ verwachtten vanwege de blessure, plofte de bal langs de verbaasde Marcel van Meenen fraai in de bovenhoek. Gelukkig werd dit onrechtvaardige feit nog binnen twee minuten hersteld: Niels Cremer ruime met een verre knal van achteruit op, Frank Bosschaart mocht op de rand van buitenspel doorgaan omdat de arbiter nu het vlagsignaal van zijn assistent negeerde en Frank rondde prima af: 1-1.
Ook na de pauze wel twee hardwerkende ploegen, maar opnieuw werd aan beide kanten niet veel gecreëerd. Frank Bosschaart verscheen eenmaal oog in oog met de doelman maar schoot daar tegenaan. Tien minuten voor tijd leek Frank toch de matchwinnaar te worden, toen hij een prima voorgegeven vrije trap inlopend fraai binnen kopte. De enige die hierbij een duwfout had gezien, was de scheidsrechter… dus ging het feestje niet door en eindigde de partij onbeslist.
